hayatimin en tatli 5 yilini gecirdigim essiz universitem.
okurken bir kere bile bu kadar sevmemisimdir, ozlememisimdir.
mezun olali iki ay olmasina ragmen gozumde tutuyor kereta.
hicbir onyarginiz olmadan gittiginizde aslinda anlatilan gibi olmadigini gorursunuz. her cesit insan vardir yani hayatta oldugu gibi.
kirmizida bir yemek, gsfde bir kahve, ringe binmek icin yarismak, surekli yagan yagmurda islanmak. okulun icinde aksam mis gibi agac kokulari icinde kopekleri esliginde yuruyus yapmak. yokuslarda nefessizlikten aglamak. sevgiliyle festivallerde yine illa her sene yagan yagmurda romantizm yapmak.
tepesinde cok buyuk bir ataturk posteri vardir. eger guvenlikleri atlatip oraya cikabilirseniz cok guzel bir istanbul manzarasi sizi bekler.
