Bugün ölüm yıldönümü olan filozof. Çokluk konuşmaya bıyıklarından başlar, bense daha çok kayıp on beş yılından. O bitkisel denilebilecek hayatından bahsetmek isterim. Ama yapacağım şey sadece akıl yürütmek olacaktır. Nietzsche denilince aklıma ve böyle buyurdu zerdüşt'ün ilk sayfasındaki o cümlenin gelmesi neden?
"Ey gökteki yıldız, sen kendin güzel zannedersin ama şu altındaki deniz olmasa güzelliğin nicedir"
Peki hastanedeki Nietzsche'nin o hali neyin yansımasıydı? Kendimce şu cevabı veriyorum; içinde günden güne ölen insana olan umudun yansımasıdır.
