düz
dümdüz çizgiydi hayat
dün
ve gün be gün artan bir engel
zorluklar
çetin
geçimsiz
geçemeyeceğin kadar derin
bunları siz böyle diyorsunuz
beynimden siktirolup gidin.
ucuz
ve düz propaganda kalıpları ardında saklayamazsın kalbimi
ve beş para etmez sözlerle kilitleyemezsin beynimi
düşüncem beni bağlar
siktirolup gidin şimdi
ölüm
yakın
kaçmaya lüzum yoktu hiç
ondan korkmazsan sana zarar vermez
onu seversen seni korur kollar
ah bir de sana kavuşsam dersin
azrailin özlemiyle
siktirolup gitsem buralardan