bugün günlük tutmaya başladım.
günlüğüme bir isim bile taktım ''jonathan'' yazmaya başlarken
''merhaba jonathan, ...'' diye başlıyorum ve içimden ne geçerse yazıyorum oraya.
günlük dediğim de kırtayesiyeden aldığım telli büyük boy çizgili defter yalnız.
ve yazdıktan sonra şunu fark ettim, hafiflediğimi hissettim.
içimdeki sıkıntıları yazdım ve sanki rahatladım.
artık ne zaman sıkılsam, kırılsam, üzülsem, sevinsem hepsini yazıcam ve jonathan benim en yakın konuşamayan arkadaşım olacak.
iyi ki varsın jonathan... beni bırakma.
