karşı apartmanda 4 yaşında dünyalar tatlısı bi kız çocuğu var, yanakları tam ısırılmalık. çıkmış balkona markete seslendi;
''ahmet abiiii 2 tane 25 kuruş var bende, bununla ne alınıııır''
sen gel bakarız dedi bizim market. dakka durur muyum hemen fırladım markete. adı buket, pek bi sever beni bu. *
+buket yanakları mıncırırsam 1 çikolata alırım, öpersem 2 çikolata, ısırtırsan 3 çikolata.
-ısırtmam yeeaaa
+o zaman öperim 2 çikolata?
-tamam ama fındıklı olsun.
öyle bi tombiş ki kucağıma almakta zorlandım. bi yanak var şeftali gibi, nasıl tatlı bi kız çocuğu. *
-bakardi abi bende seni öpeyim 2 tane 25 kuruşla istediğini al.
+yirim len ben seni.
anlaşmamız böyle artık buketle, birbirimizi öpüp çikolata alıyoruz.
aslında buketi bu kadar çok sevmemin nedeni başka. babası mahalleden 15 yıllık arkadaşımdı, buket doğduğu sene trafik kazansında rahmetli oldu. annesi ve anneannesiyle yaşıyor ve bana geçenlerde ''benim babam nerde'' diye sorduğu günü unutamıyorum.. kızım gibi sanki buket..
