Ben bu askta mutluluktan cok mutsuzluk yasadım. Ikımızde acemi ikimizde inatcı fedakarlık yapmak ıstedık uğrastık ama hep ille de ben ille de ben dedik. biz olmayı beceremedik. yapamadık. sadece cok sevdık bi tek buna eminim. Ama sevgi yetmiyormuş işte. Hani söyledin ya ben cok olgunlastım diye, ben de aksine iyice cocuklastım. En yakınlarım büyümüyorsun diyorlar bilmiyorlar ki sen beni cok severdin kimsenin sevgisine ihtiyacım kalmazdı bittiginden beri o sevgiyi herkeste arıyorum cocuk gıbı bulamayınca küsüyorum. Olmuyor o kadar insan bir sen yapmıyor. Aslında bu yazıya baslamadan önce sevmiyorum ya tamam diyodum ama yazarken bile gözlerim doluyor. kazanan var mı bilmiyorum bu ayrılıkta. ama seni hala seviyomusum yine kendimi kandırmısım birkac günde suan onu anladım. neyse.
