şu an dördüncü boyutta olsaydım eğer, her şey bir hayalden ibaret olurdu. belki ben şu anda bilgisayarıma değil, ayaklarıma, hatta toprağa bile tuşluyor olabilirdim. etrafımdaki her şey yalan olabilirdi. neyse, o dördüncü boyutun amk. ama tek gerçek, mazhar fuat özkan'ın 'yalnızlık ömür boyu' adlı şarkısı olurdu herhalde. çünkü o şarkının sözleri, hafızamda yer edinmiş durumda. solucan deliğine girmiş olsam da o şarkı benimle olacak. o şarkı sözlerinin de amk.
