tersten anlaşılarak dramatize edilen vaziyettir. neymiş solcular dürüst, akıllıca, sessizce politika yaparkenmiş...bu ülkede sol olduğunu savunan chp'yi halk 1950'de sopayla kovalamıştır başından. (aslında 1946'da ama neyse) peki neden böyle olmuştur? o çok dürüst, efendi bilinen yöneticilerin despotluğu ve halktan uzak yaşayışı yüzünden. halk kitlelerini ezerek sindirmeye çalışması, üreten insanları siyasi rakip olarak nitelendirip başını ezmesi, halktan gittikçe uzaklaşarak onu aşağılık bir köpekten farksız görmesi yüzünden. chp'nin üst düzey yöneticisi, zamanın ankara valisi nevzat tandoğan'ın meşhur "ulan öküz anadolulu..." diye başlayan söylemini hatırlamayan yoktur herhalde. anadolulu'nun yapması gereken tarlasını sürmek, çağırınca da askere gitmektir.
işte türkiye'nin, türk insanının gözünde sol budur. kendini sol olarak yaftalayıp sol ile alakası olmayan bir partinin 50 sene evvel şutlanması ve bir daha bu partiye halkın dönüp bakmaması, türk insanının gözünde solun temsilcisi olarak vücut bulan bu partinin gerçek solu baltalaması olayıdır.
peki bu kadar sene gerçek solcular ne yapmıştır? hangi sol parti ortaya çıkıp "bizim bu problemlere şu gibi çözüm önerilerimiz var, programımız hazır" diyebilmiştir. kendini sol olarak gösteren partilerin programlarına baktığınızda özetle "ülke ankaradan yönetilecek", "kitler açılacak", "eşcinsellerin yaşamı garanti altına alınacak", "imf ile ilişkiler kesilecek" gibi ve hatta bazılarında "patronlar tulum giyecek", "işçiler emir verecek" gibi komikten de öte söylemler bulunmaktadır.
böyle saçmalıklarla ortaya çıkıp halktan takdir beklemek de safdillik olsa gerektir.
türkiye'ye tepeden bakıp alaycı gözlerle izleyen bu yalı solcuları, sırça köşklerde halkçılık yaparak, sendika başkanı olarak işçileri sömürerek millete nasıl yaranabilir ki?
