bu filmi binmilyon kez falan izlemek bile yeterli değildir. Soundtracklerinde (bkz: yann tiersen) abimiz aşmış kendini, dinle dinle bitmez yani. Bu filmdeki sıcaklığın, samimiliğin (bkz: audrey tautou)nun o müthiş enerjisinden kaynaklanıyor olsa gerek, izleyenleri mest ediyor. bu filmi izlerken hep bir tebessüm, hep bir kıpır kıpır olma hissi, mutluluğun sinemayla izleyiciye aşılanmasını en etkili bir şekilde başaran bir film bence, müziğiyle de insanlara haz yaşatıyor, zevk veriyor adeta. bu arada bu filmdeki bir sahne (bkz: Ghajini) filminde kopyalanmış.