insan sevmeye mahkumdur. Sevmeden yapamaz. Doğru ya da yanlış birini sevmek, sevilmek ister. Ekmek kadar su kadar önemlidir sevmek onun için. Çünkü tutunmak ister bu acımasız dünyanın hırçı dalgalarına karşı. Tutunmak... Öyle herkesin başarabileceği bir iş değildir. Paran vardır, mevki sahibisindir, canının istediği herşeye sahip olma imkanın vardır ama bunlar tutunmayı başardığın anlamına gelmez kimi zaman. Hani bazı zamanlar olur ya canın hiç bir şey istemez yemek istemez, gezmek istemez, diğer zamanlarda canın sıkılmasın diye yaptıkların sana tat vermez ya, içinde bilmediğin sebepsiz bir sinir edici sıkıntı vardır. Hani o gün ölsen gam yemezsin gibi gelir. işte böyle zamanlarda sevgiye muhtaç kalırsın, Çölde vaha gibi okyanusta bir ada gibi... işte böyle zamanlarda Ey sen, insanoğlu! Seni rahatlatacak bir sevgin yoksa tutunamayansın, kaybedensin... Korkma sen de bizdensin, Yalnız değilsin. Gel otur bi çay içelim.
