seni çok az hatırlıyorum. bir kaç kare var zihnimde seninle ilgili o kadar. bu duruma o kadar alıştım ki; sanki sen hayatta olsan işte o zaman her şey tersine olacakmış gibi geliyor. diğer çocukların babalarının hayatta olmasının doğal olduğu kadar senin çok genç yaşta vefat etmen de doğalmış gibi geliyor bana. acaba bu durum "Allahın kullarına kaldıramayacakları yükler yüklemeyeceğinin" ispatı mı? neyse...
seninle ilgili; çocukluğun, ortaokul lise yılların, anıların, nasıl bir karakterde olduğun hakkında hiç bir bilgim yok. sormuyorum. çünkü çevremde duygulanan insanlara tahammül edemiyorum. ama ben yokken konuşulanlara göre beni sana benzetiyorlar. belli ki iyi biriymişsin. *.
