hayatta herkesin kendine has bir doğası ve hayalleri vardır. mutluluğun peşinde koşan insanda bunlardan biridir. uzun yıllar yapması gerekeni yapıp yapmak istediği şeylerden habersiz yaşadı. düzgün bir işi ve çevresinde onu seven insanlar vardı. bir çoğu için mükemmel bir hayattı bu ama o yılların verdiği ağırlıkla bunca güzel şeye rağmen senelerdir değişmeyen bir sıkkınlıkla yaşamını devam ettirdi. sonra birşey oldu. ne olduğunu bilemem belki bir yakını öldü belki bir kaza geçirdi belki de biri onu çok üzdü. sebebi ne olursa olsun elinde düşünmek için bolca zamanı vardı. hayatı boyunca ilk kez eline geçen bir fırsattı ve değerlendirdi. düşündü yaptıklarını sahip olduklarını. düşündüğü, hayalinde gördüğü herşey ona siyah beyazdı. hiçbirinin bir rengi yoktu. hayalinde gördüğü herşey ona çok duygusuz gelmişti. eksik olan birşey olduğunu ama onun ne olduğunu bilmeden bir arayış içine düştü. çevresindekiler ondaki bu değişimi farkedip endişelendi ama bir önemi yoktu. çünkü mutluluğun peşinde koşan insan'ın hikayesi çoktan başlamıştı...
(biliyorum çok saçma oldu. aslında güzel bir yere bağlayacaktım ama o an aklıma geleni yazdığım için sonunu unuttum ve eminim bir çoğunuz bana sen daha hayatta ne gördün ki bize bunları söylüyorsun diyecek ama herşey görmezine bağlı buna saçma yada aptalca bir hayal gözüyle bakılmamalı. çünkü ne olursa olsun ne kadar acı çekersek çekelim bu hayatta bizi devam etmeye zorlayan bizi az da olsa mutlu eden şeyler illaki vardır, bazen biz göremesek bile.)
16. mesajı yazan arkadaşım lütfen sözlerimi yanlış algılama ama mutluluk peşinde koşan bir kişi amaç olarak çok kesin hedefler belirlememiş bile olsa bu hayaline olan inancı ve bu kişinin algılama kabiliyetine bağlı olarak istediği değil ama ihtiyacı olan mutluluğu elde edebilir.
