yeterli dozda bir şeyler yapıp baygınlık geçirip hastaneye kaldırıldıktan sonra, müşahede odasında beni sevdiklerini düşünüp gelen ziyaretçiler ile görevinin gereğini yerine getiren hemşirenin de şahit olduktan sonra tırstıkları olay. hala baygınken bir ara gözleri açabildiğim kadar açıp hemşirenin yüzüne ''rahibe teresa yıllarca kilisede kaldın ama aslında ben senin bir ateist olduğunu biliyorum'' diye teatral bir kişiliğe bürünmüşüm.
