oda ya da herhangi bir mekanda tam konsantre vaziyette (artık başka bir alemdesin, kulaklar duymaz, hayat artık 4 köşe ekranın içindeki git-gellerden ibarettir ya hani) birden kapı açılır ve uykudan top sesiyle uyanmışa dönersin; olaya üçüncü kişi dahil olmuştur başka bir halet-i ruhiye içine girilen durumdur.
bu durumda insan normal hareket edemez. salisede daha uygun bir pozisyona geçmiş ise geçmiştir, refleksle ekranı kapatabilmişse ne ala. bunları yapamadıysa zaten her şey meydandadır. eğer yapmış ise zamanı geri sarar ''ne oldu?ne bitti?gördü mü?görmedi mi?'' gibi soruları kendine sorarken karşısındaki kişiye de abuk sabuk cevap vermeye başlar. bir müddet böyle devam eder. karşıdaki olayın garipliğini anlayınca, eğer bu bir arkadaşsa ''nabıyon lan porno mu izliyon?'' der ve -nedendir bilmem ama- bir utanç duyarak ''yok be ya ne pornosu!'' diye cevaplanır. çok dramatiktir.
normal olarak vermeyeceğin cevabı verirsin. bir çeşit savunma mekanizması meydana çıkıyor. çünkü aklın hala şeyinde olunca doğal olarak mantıklı düşünemiyorsun.
