bir restoranın cam kenarında yemek yerken dışardan sana gelip açım abi diyen çocuk. yahu arkadaş o a çocuk yalanciymis oymus buymus o an kimin aklına gelir. o sahnede ne yapmalı bir insan inanın kestiremiyorum. yaşadım ve düşüne düşüne kendi içinde bir çok sonuca vardım. fakirlik ayrı muhtaclik ayrı. Sosyal Devlet diye bir kavram varken ben hu insanların bu hale düşmesini kaldiramiyorum. zaten her durumda sorgulamaya başladığım ülkem ve insanım hakkında artık her geçen gün inancımı kaybediyorum daha güzel günler için.
