fakir baykurt "tırpan" ında uluguş ninenin dilinden bir öykü anlatır. ülkenin birinde karıncalar yuvalarını darmadağın eden bir filden ziyadesiyle şikayetçidirler ancak ne yapacaklarını bilemezler. ondan kurtulmaktan anca bahsedebilecek kadar cesurken birden güçlerinin farkına varıp koca fili devirirler. elbet hayatını kaybedenler olmuştur, başarısız oldukları günler olmuştur ama karıncalar birleşip kötüyü altetmişlerdir. türkiyede bunca haksızlığa bunca zulme karşı napalım biz karıncayız yaptık ta ne oldu ölen öldü kalan sağlar bizimdir demek ne denli mantıklı. sesimizi duyurmak lazım.
