atatürk'ü dış görünüşünden dolayı sevdiğimizi düşünen safsata.
okudum, işim gücüm yoktu hepsini okudum artı ya da eksi vermedim o ayrı konu.
neyse gelelim konuya, diyelim ki birisine aşık oldun. tip yok, ama derler ya gönül ot'a da konar, ona'da konar. ona kondu seninki, ama o düşünceli birisi, zarif bir kere kibar, oturmayı kalkmayı, konuşmayı susmayı biliyor. yaptığı her şeyin bir anlamı var mesela. saçma sapan şeylerin peşinde koşmuyor. sen yine de o çirkin diye onu sevmekten vazgeçer miydin?
ya da sevdiğin dünyanın en güzeli/yakışıklısı ama boş teneke gibi. tın tın. bir şey bildiği yok, patavatsızın teki, konuşmayı bilmiyor hareketleri zaten manasız. konuşuyor ama bomboş. yine de sevebilir miydin?
yalan değil, atatürk yakışıklı adam. gözleri, saçları... özenerek yapılmış gibi, ama inan o yaptıklarını esmerken de yapmış olsaydı yine severdi türk halkı onu.
o, ülkesi için vatan haini görülmeyi göze almış birisi.
sevdiğim bir tarih hocam vardı, ''eğer ki atatürk izmir'deki suikast girişinde ölseydi belki şu an hepimiz onu vatan haini olarak bilecektik.''
ekleme: ''inkılap'ın şöyle bir yönü vardır, yaparsan kahraman, yapamazsan vatan haini olursun.''*
