Uykuların kaçar geceleri Bir türlü sabah olmayı bilmez Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya Deli eden bir uğultudur baslar kulaklarında Neçarsaf halden anlar, ne yastık Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın Onun unutamadığın hayali Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine Sevmekneymişbirgün anlarsın
Birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin Gün gelirde sesini bir kerecik duymak için Vurursun başını soğuk taş duvarlara Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın Duyarsın Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın Sevmekneymişbirgün anlarsın
Birgün anlarsın neişe yaradığını ellerinin Niçin yaratıldığını Bu iğrençdünyaya neden geldiğini Uzun uzun seyredersinde aynalarda güzelliğini Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın Dolar gözlerin için burkulur Sevmekneymişbirgün anlarsın
Birgün anlarsın sevilen dudakların Sevilen gözlerin erişilmezliğini O hiç beklenmeyen saat geldi mi Düşer saçların önüne ama bembeyaz Uzanır gökyüzüneellerin Ama çaresiz Ama yorgun Ama bitkin Bir zaman geçmişgünlerin uykusunadalarsın Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı Sevmekneymişbirgün anlarsın
Birgün anlarsın hayal kurmayı Beklemeyi Ümitetmeyi Bir kirli gömlekgibi çıkarıp atasın gelir Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi Lanet edersin yaşadığına Maziden ne kalmışsayırtar atarsın O zaman bir çiçek büyür kabrimdekendiliğinden
