genelde misafir çocuklarıyla aynı yaşta olduğumdan, ve genelde oyunlarımız da ortak olduğundan, 'şş olum sen şurayı geçtin mi, bak şurda yaratık var dikkat et, benim bilgisayarda da o sorundan vardı, şu cd den şu programı yükle, hallolcak' türünden diyaloglara girerdik. o nedenle misafirleri dört gözle beklerdim. oyuncaklarıma duyduğum saygıyı onlar da duyardı, küçük çocuklu misafir ise pek gelmezdi, biz onlara giderdik.
sonuç olarak misafir çocuğun bilgisayara kurulması demek, benim için bilgisayarın daha da iyi olması demekti.
hepimiz paylaşmayı bildiğimizden paşa paşa oynardık, hatta sırayla tarife bile açardık,
örnek tarife şöyleydi:
ben dahil 3 kişiyiz,
oyun araba yarışıysa,3 yarıştan sonra sıra değişirdi.
oyun fps ise 3 kere öldükten sonra sıra değişirdi.
oyun strateji ise her savaştan sonra sıra değişirdi.
kimse de buna uymamazlık etmezdi.
velete uygun bir dille böyle bir tarife uygulandığını anlatabilirseniz, sorun yaşamazsınız.
ya bu tarife ya da hiç oynatmam deyin, azıcık mızmızlanacak sonra paşa paşa size uyacaktır.
denenmiştir.
