Bu duruma bende düşmüştüm ve ya düştüm demeyelim de yaşadım. Fakat bu dumur gibi görülen olay hiç beklenilmedik bir meyve verdi ki iyi ki de yaşamışım bunu diyorum her düşündüğümde... Bir zamanlar dört kişi gezerdik her gün ama her gün. Dörtten bir eksik oldu mu hemen onu arar bulur getirirdik ve nereye gideceksek ve gezeceksek arkayı dörtler öyle giderdik. Yani iki çift sevgiliydik ( 2kız + iki erkek) diğer çifti kız arkadaşımdan dolayı tanımıştım. Şöyle ki; öbür kız bizimkinin kankası, elemanda malum, onun erkek arkadaşı...
Dörtleme ve kankasyon (toplucak kanka olma durumu) reaksiyonunun ardından olayının akabinde, kısa bir süre sonra ben kızdan ayrıldım ama ortama adaptasyon sağladığımdan kopamadım bir süre arkadaşlarımla o şekilde gezmeye devam ettim. Başlıkta anlatıldığı gibi yani eleman manitası ile geziyor tozuyor ama ne hikmetse ikiside beni yanlarında görmek istiyorlardı, ben diyordum hani rahatsız etmeyeyim falan desemde onlar bir noktadan sonra canımız sıkılıyor sohbet edecek bir şeyler paylaşacak birileri olsun hep birlikte gezelim derlerdi. e bende kırmadım onları görüşmeye devam ettik. tabi hemcinsim arkadaşla zaman içinde erkekler has ayrı bir samimiyet, kardeşlik, oluşmaya başladı, öte yandan bu arkadaşta kız arkadaşından soğudu ve nihayet oda manitaya yol verdi...
işte sonuç! 4'ten 3'ten de 2'ye düştük... Kızlar geldi geçti ve gitti. Baki kalan tek şey gene erkeklerin dostluğu oldu. işte böyle bir hikâye o kızlar olmasaydı şu an en yakın arkadaşlarımdan biri olan o kardeşimi nasıl tanıyacaktım diye düşünüyorum. Helal sana kankam kızlar gelir geçer de bizim dostluğumuz bitmez vesselam... Adamsın, cansın sen...
