yaş 34 yolun yarısı eder deneyimlerime dayanarak yazıyorumm..
bu ülkede yavşaklar hiç bir zaman mazlum karadenizli analarımızın sırtındaki yükü görmediler sabahtan akşama kadar çay toplayan nasırlı elleri ve satınca alınterilerine degmeyen haksızlıgı görmediler..
bu ülkede yavşaklar hiçbir zaman içanadoluda güneydoğuda yazın sıcagında çalışan ırgatları görmediler fakirlikten güneşten kavruklaşan bedenleri görmediler.
bu ülkede yavşaklar hiçbir zaman doğuanadoluda soguktan buz kesen elleriyle iş arayan insanları görmediler..
ama oyavşaklar hep başkalarını gördüler çünkü rant hep onlardı önce filistin sonra ırak sonra endonezya ve suriye şimdi ise sıra mısır da...
not: bu sözlerim kendi ülkesinde acıları görmeyip başka ülkelere saranlaradır.. kendi ülkesinde acıları görüpte başka ülkelerin acılarını görenlere de saygım sonsuzdur çünkü insan olma erdemliliğini verir.
