çeşitli şiddet uyarlamalarım da var aslında, ama burada söyleyip gazını kaçırmak istemiyorum.
allahsız bir adama beddua etmek kadar saçma bazen yaptığımız eylemler, ama olsun. salona açılan koridordan koşa koşa boynuna atlamak için, saat başına düşen 2 sigaramı feda edebilirim. seni cezalandırmak için çeşit çeşit teoriler üretebilirim. görüş açısı 270 derece olan gözlerimle, odalarını duvarlarını aşkla boyayabilirim. öyle bi bakış olur ki, retro monitörün utanır eski düğmelerinden.
kurduğun akıl karı cümleleri de sömürebilirim mesela, meleklik vasfımdan vazgeçer, haremi atıveririm kafana. şiddetin bu tarafını seviyorum ben aslında. ufacık ayaklarımla tepinirim tüm bildiklerinin üzerinde de tek laf edemezsin. kalbinde olan yerimi sündürürüm, yüzüme bakarken ağzının kenarına konuklanan gülüşünü soldururum. 'geri zekalı mısın?' sorusuna bi dolu cevap üretede bilirim. yapmıyorum. hayallerimiz kötü kokmasın diye, parkın oradaki konteynıra, günlük atıyorum artık dertlerimizi. ama unutma; çöpü üretmek kadının, çıkarmak erkeğin işi aslında.
