Bir şairin adı söylenince ilk akla gelen şiirini düşün. ama bu şiir full olumsuz duygular aşılayan şiir olsun. O şiiri yazarken kullandığı kurşun kalemin kağıda sürtünce iz bırakan grafit-kil karışımını ayarlayan ustayı sigortalı olarak kuruma bildiren muhasebeciyi büyüten ebeveynden, o şiiri ilkokuldan liseye müfredata koyanlara, müfredatçılardan onları es geçmeyen hocalara sözüm size adam kırgın kızgın hayalkırıklığına uğramış karamsar bir şiir yazmış ne demeye gözümüze gözümüze sokuyosun ki.. biliyoruz ki sende ölcen bende ölcem ama 35 yaşı yolu yarılamak diye mısra mısra anlatılan bir şiiri meşhur etmek de neyin nesi.. hele o edebi akım da garipçilarden orhan veli sen sere serpeyi yaz gelelim oktay Rıfata sen rahatı kaçan ağaç şiirini yazıp cahit sıtkıyı aranıza almanıza ne demeli negatif enerji yayan ve bunu 1956 da rahmetli olmasına ve seneler önce okumama rağmen 2013 de beni etkileyen bu şiirin gelecek kuşaklara okutulmaması meşhurluğunun azaltılması amaçlayan bir bildirgeye imzamı atarım yok yolun yarısıymış yok şakaklarına kar mı yağmış yok geç farketmiş taşın sert olduğunu o zamana kadar taşı sünger sanıyomuş sanki insanın pardon filminde ferhan Şensoy vari bir şekilde sie sie sie diyesi geliyor
