Mehmet ali alabora için "demir parmaklıklar" ve "inşallah" gibi duaların yükseldiği memlekette, Mehmet ali Alabora'nın meslektaşı olandır.
beyler, diktatörlük ile yönetilen ülkelerde iş adamları da, yazarlar da, gazeteciler de geri vites yaparlar. tarihin hemen her döneminde de iş bu şekilde yürümüştür.
gel gelelim ki adamlar, meslekleri ne olursa olsun geri vites yapmazlar.
sadece seslerin yükseldiği zamanı beklemezler bir şeyler söylemek için. dilleri döndükçe, kalemleri yazdıkça, kafaları bastıkça anlatırlar.
bugün, şafak Sezer'e kendi adıma teşekkür ediyorum ben. "adam nasıl olunmaz" adlı tiyatro oyununun ikinci perdesinde de başarıyla rol yeteneğini sergilemiştir.
ben, şafak Sezer'e ne kadar teşekkür etsem az. zira yarın, kimi arkadaş/akraba nevinden insanlar ile karşı karşıya gelip de fikirlerimizi tartışırken "diktatörlük" dediğimde elimdeki en büyük kozlardan birisi olacaktır.
varolsun, sonsuzluklarda ve çeşit çeşit bolluklarda sürdürsün yaşantısını ki "diktatörlük" dediğimiz şeyin nemene bir şey olduğunu daha kolay, daha rahat anlatabilelim göremeyen insanlara.
kızmayın emi Şafak'a.
o, "adam nasıl olunmaz" adlı bir siyasi güldürü sahneliyor diye.
