öncelikle üzgünüm. hayatımın bir ucundan akarak gidişini izlediğim için.
bir matem havasında değilim. öyle aşırı da sevinmiyorum.
her zamanki gibi iste. ne gidişine üzülüyorum ne de çok memnunum halimden.
sana tüm yüreğimle teşekkür ediyorum twitterına gizlilik koyduğun için.
cünkü ilk açtığın zamandan beri en sıkı takipcinim.-yanılmıyorsam geçen yıl nisandı- neyse.
bu takip işi bildiğin alışkanlık olmustu. saat başı, uyandığımda, uyurken, tuvalette hatta sınavda.
el alışkanlığı bakıp kapatıyordum.
3 gündür bakmıyorum. biliyorum gizli. aklıma da gelmiyor.
ne iyi yaptın anlatamam. en büyük bağımlılığımdan kurtardığın için tesekkurler. onu kapatmasaydın ben unutamayacaktım.
bu sefer sanırım sende bakmıyorsun takip etmiyorsun vs.
bu iyi.
bu sefer kurtulacağız sevgilim. birbirimizden değil.
birbirimizin varlığına olan bağımlılığımızdan.
mutlu ol, aşık ol. çocuksu, inatcı, seni cekebilecek bir anaokulu ögretmeni diliyorum senin için.
bu sefer kurtuluyoruz sevgilim.
unut. ama özlemekten asla vazgeçme.
