ben : saygı değer valideciğim, gayem zatalinizi taciz etmek degil, efkar-i umumiyede kahvaltı istirham etmektir. Cevabi müspetiniz karn-ı hazalimi tamir-i temin edeceginden desti yemeğinize muhtac olduğumu bildirir hörmetle ellerinizden öperim.
annem : ne diyon be manyak!
ben : (bu kez de magazin programlarının etkisiyle bir yandan kendimi tokatlayıp diğer yandan) ne dedim ben? gitti çantam (şılak şılak - tokat sesi oluyo bu)
annem : bey koş bizim kız gene sapıttı, oğlum kalk şu televizyonu kapa!
