ilkokula başlamadan önce resim çizmeye bayılırdım,kendimi de bu konuda gayet yetenekli sayardım neyse işte birinci sınıfta bir 29 ekim öncesi herkes resim çiziyor öğretmen de beğendiklerini panoya asacak ben de yaptım tabi bir resim ama nasıl özenmişim nasıl özenmişim anlatamam pastel boyam birazcık yağlı olduğundan çok da güzel olmamıştı aslında ama bana göre panoya asılmayı hakediyordu. büyük bir heyecanla panonun yanında duran öğretmenimize gittim biraz ısrarcı bir tavırla resimlerini uzatan güruhun arasına katıldım öğretmen resmimi beğenmedi tabi beğenmemekle kalmayıp baya da kızdı* işte o günden sonra resim dersleri benim için bir işkence haline geldi ta ki sekizinci sınıfta resmim** okul sergisine seçilene kadar. işte böyle sözlük içimdeki picasso ilkokul öğretmenim yüzünden öldü,hala içimde uktedir o gün öyle yapmasaydı belki de sergiye seçilen resmim için babamdan yardım almama gerek kalmayacaktı ama severim kendisini,buradan saygılarımı yolluyorum ona.
