paraya kıydım, san juan dan köpek getirttim. ilk başlarda çok mutlu mesut bir hayatımız vardı. ne zaman 8 ayı devirdik başladı sıkıntılar. köpeğin günlük ortalama 2 saat kadar egzersiz yapması gerek. dışarıya çıkmadığımız gün enerji patlaması yaşıyor. onun sayesinde her gün neredeyse 5 km jook koştum. farkında olmadan yağ oranım %9-10 civarına düştü vücut yaptım. canım benim 2 yaşına girince iyiden iyiye hayvan ebetlarına girdi ve istemsiz şekilde zarar vermeye başladı eve. çünkü ona ev yetmiyordu. afyonda büyük büyük aile bireylerinin yanında 2 hafta sonra kaldıktan sonra anladım ki köpek 30 dönüm çevresi tellerle çevrili, yeşillik alanda daha mutlu. evet onu çok özlüyorum. onunda beni özlediğini biliyorum. onun için 2 haftada bir 270 km yolu gidip geliyorum. her dönüşümde aklım onda. bana kalırsa hayatınıza bir evcil hayvan almayın. alın ama dogo olmasın. evinizde bakabileceğiniz bir cins olsun. zengin olun, bahçeniz olsun. yine dogo için yetersiz. ona spor yaptıracak zamanınız yoksa almayın. bütün söylediklerime bakmayın. insan suretine inat alın. bizlerden daha sevgi dolu, daha sadıklar.