eğer çok kişilik bir evde kalsam yalnız uyandığımda kadın olmuş olmayı dilerdim.dayadığım bir yorgan değilde sarıldığım bir yorgan olurdu yanımda. onu sevgiyle öpüp kucaklayarak uyanırdım güne. nazik bir şekilde katlayıp geceye kadar beni bekleyeceği yatağımın kenarına sevgiyle katlayıp koyardım onu. sevgiyle oturağına işenmemiş, kılsız, tüysüz, klozet oturağıma gidip onu günlük sevgi sözcüklerimle uyandırır ve güzel kıçımı onun üzerine koyardım. yeşil çay içerdim sabah, muzumu yerdim, güzelce duşumu alıp, güzel kokular sürünüp, tiril tiril eteğimi giyip yollara koyulurdum. ne güzel hayaller allahım bunlar. şimdi sabah yalnız uyanıyorum, yarım saat yorganla sevişip ayrılmak zorunda kalıyorum. bu yüzden yazın bile yorganla yatıyorum, nevresimle sevişilemiyor çünkü. evde yalnız olduğumu anlayıp bir kere daha küfrediyorum.
