Her şey rüya gibi geçiyordu. Rüzgar'ın mutluluğu yüzünden okunuyordu. Daha geçen gün ofiste bu mutluluğun sebebini sormuştu sena. Gülümsemişti sadece, anlamıştı gerçi herkes. Duygularını açık açık yaşayamazdı rüzgar. Zorlanırdı, utanırdı, sıkılırdı. Ama gerçekten o kadar mutluydu ki, sonunda aradığım kızı buldum diyordu. Eylem'in de farkı yoktu ondan. Evet, en son ilişkisinden yara almıştı ama rüzgar hepsinden farklıydı. iyi bir insan olduğunu anlamak için 5 dakika konuşmak yeterliydi. Utangaçtı rüzgar, eylem bu utangaçlığı sevmişti. Daha tatlı yapıyordu onu. Rüzgar'ın daha sesini yükselttiğini bile duymamıştı. Oda ilişkiyi arkadaşlarına anlatmamıştı. Çekiniyordu, büyü bozulsun istemiyordu.
Rüzgar akşam için hazırlık yapacaktı. Erken çıkması lazımdı. Eylem ile kaan tanışacaktı. Ayrıca kaan, kız arkadaşı ile gelecekti. Eğlenceli bir gecenin geçeceğine emindi. Ama erken çıkması lazımdı. Müdüründen izin istemeye karar verdi. Saat 3 gibi müdürün odasının önüne geldi, kapısını çaldı. ''girebilirsiniz'' sesini duyunca, içeriye adımın attı.
+oo rüzgar, hangi rüzgar attı seni buraya?
Rüzgar başını hafif öne eğdi. içinden küfürler ediyordu, bu espriyi artık kaçıncıya duyduğunu hatırlamıyordu bile. içeriye girdiğine pişman oldu, keşke akşam geç çıksaydı da bu ''espriyi'' duymasaydı. yapacak bir şey yoktu, gülümseyerek kafasını tekrar yukarıya kaldırdı.
-Ya benim biraz erken çıkmam gerek, işim var bugün birazda.
+Sen ve erken çıkmak. Hayırdır? Sen hiç izin istemezdin.
-Şey işim var birazda eğer müsaade ederseniz çıkayım diyorum.
+Ooo rüzgar bey şimdi anlaşıldı. Rüzgar gibi git bakalım.
intihar etmeyi düşündü rüzgar. Neyse izini almıştı en azından. Artık rahat rahat ölebilirdi.
-Teşekkürler, iyi günler.
+Sana da.
Rüzgar arabasıyla evin yoluna koyuldu. Telefonu çalıyordu, eylem'di arayan.
-aşkım, neredesin?
+Yoldayım canım. Eve gidiyorum. Akşam kaçta geleceksin sen?
-7 gibi gelirim herhalde. Yemek işini ne yapacaksın? Dışarıdan söyleyelim bence.
+Aslında yemek yaparım diye erken çıkmıştım ben.
-Ya boşver, uğraşma. Git eve dinlen sen. Akşam uykusuz kalma sonra. Çabucak uykun geliyor.
+Haklısın hayatım. Geç kalma sende, iyi günler.
-Öpüldün.
Rüzgar eve girdiğinde, yorgun olduğunu fark etti. Eylem ile tanıştığından beri az uyuyordu. Hatta doğru düzgün uyumuyordu bile. Üzerini çıkardı ve yatağa atladı.
