derdin, sıkıntının, stresin, sorumluluk duygusunun olmadığı çocukluk yıllarında yaşanmış olması muhtemel anlardır.. mesala karşı mahalle ile yapılan futbol maçını kazandıkdan sonra güle oynaya eve dönmek ya da öğle sıcağında 5 km yürüdükden sonra ulaşılan havuza arkadaşlarla el ele tutuşup çivileme atlamak.. insan büyüdükçe kafası o kadar çok şeyle mesgul oluyor ki, olayları o kadar çok yönden analiz ediyor ve değerlendiriyor ki hiç bir anın tadını çocuklukdaki gibi masum, güzel yaşayamıyoruz..
