sinirlenince ağlıyorum. bundan nefret ediyorum. normal bir tartışmanın ortasında gözlerim doluyor. sonra sesim falan da değişiyor. işin ciddiyeti kaçıyor birden. karşı taraf tuhaf tuhaf bakıyor ''ne dedim ki şimdi'' havalarında. ''ben yok bir şey devam'' gibi el hareketleri sergiliyorum vs. işte bu tartışma sonlarında yalnız kalınca kendimden nefret ettiriyor bana. yine doluyor gözlerim lan. ne biçim insanım.
