gördüklerim ve duyduklarımla doğruluğuna inandığım oran.
şöyleki askerlik dönemimde ( diyarbakır/hazro ) ilçe nüfüsünün tamamı yeşil kart sahibiydi. abartısız bakın %100 herkes yeşil kart sahibi. tamam sanayi yok denecek kadar az, halkın geliri az. ama şu var arkadaş koca bir aşireti var. ( küçükleri saymıyorum ) arkadaş sordum onların bile yeşil kartı varmış. tüm aşiretin altında bmw x5, en kötüsünde citroen ds4 var. tamam hak eden, geliri olmayan alsında bu nedir arkadaş.
askerden sonra geldim memlekete. yeni geldik aylak aylak dolaşıyoruz o ara. bir arkadaşın abisinin durumu pek iyi değil. belediye kömür yardımı yapıyor. adam almak istemiyor kömürü ama eşini ikna ettik iki üç gün uğraştık. kömür alma işini hallettik. gittik kömürü almaya. orada kömür taşımacılığı yapan bir vatandaş dediki;
iki aydır buradayım, ilk defa bir türk denk geldi.
işin özü şu ki : bu işin doğusu batısı yok arkadaş. alıştırmışız beleş yaşamaya, vergilerle beslemeye. sen burada faturanı bir ay yatırma bakalım hemen kessinler elektriği suyu. ama adamlar somyadan ısıtıcı yapıp ısınsınlar.sende burada kuzu kuzu öde. nereye kadar bilmiyorum artık.
