geçen sene -bu zamanlar- iş görüşmesine upuzun bir keçi sakalıyla gittiğim marketler zinciri. bölge sorumlusuyla konuştum. ilk mülakatım olmasına rağmen gayet rahat davranmıştım. adamın yönelttiği sorulara akıl sır erdiremedim. bim'in açılımından tut da sahiplerinin kim olduğuna kadar bir dünya soru sordu. sanki marketin devrini yapıyor pezevenk!.. bir ara mevzu sakala bile geldi. "sana ne arkadaşım!" diyemedim. haliyle işe alınan taraftayım. "gerekirse keserim, ne de olsa kökü bende ni'ha ha ha!*" mealinde, işin aslı köke möke girmeden yanıt verdim. "oldu o zaman, biz sizi ararız panpa." gibi bir şeyler deyip kapıyı gösterdi. bir daha da ne arayan oldu ne soran.
