1408.
-
Yoklama defterinden öğrenmedim sizi,
benim haylaz çocuklarım!
Sınıfın en devamsızını
bir sinema dönüşü tanıdım,
koltuğunda satılmamış gazeteler...
Dumanlı bir salonda
kendime göre karşılarken akşamı,
naneşekeri uzattı en tembeliniz...
Götürmek istedi küfesinde
elimdeki ıspanak demetini
en dalgını sınıfın!
isterken adam olmanızı
çoğunuz semtine uğramaz oldu okulun
palto, ayakkabı yüzünden.
kiminiz limon satar balıkpazarı'nda
kiminiz tahtakale'de çaycılık eder;
biz inceleyeduralım aç tavuk hesabı,
tereyağındaki vitamini
ve kalorisini taze yumurtanın!
karşılıklı neler öğrenmedik sınıfta,
çevresini ölçtük dünyanın,
hesapladık yıldızların uzaklığını,
orta asya'dan konuştuk
laf kıtlığında.
neler düşünmedik beraberce
burnumuzun dibindekini görmeden
bulutlara mı karışmadık!
"hazar rüzgarı"nda dökülmüş
"hasta yapraklar"a mı üzülmedik!
serçelere mi acımadık, kış günlerinde
kendimizi unutarak!
-rıfat ılgaz.
