-filmde ölen insanları gerçekten ölüyor sanmak. hatta filmden kazanacağı parayı ailesine bırakıyor sanıyordum.
-şarkıcıları her gün aynı yerlere gidip aynı hareketlerle şarkıalr söylüyor sanmak. kliplerden bahsediyorum.
-film bittiğinde ekran donunca ben oyuncuların kamera kayıttan çıkana kadar öylece durduklarını zannederdim.
hatta "yazılar gıdıklamıyor mu onların yüzünü?" gibi salakça bir soru sorardım kendi kendime.
-şirinlerin varlığına inanırdım.
-selpak'tan gerçekten minik fillerin çıkacağını zannederdim.
