aşırı kafa yoran roman. dosto reis çok zeki adammış yalnız. o porfiriy karakteri...en son death note izlerken böyle hayran olmuştum. ingilizceniz varsa gözünüzde canlandırmak için bbc'nin 2002'deki uyarlamasını izleyebilirsiniz. ingilizler bu işi biliyorlar.
raskolnikovun karakterini biraz anlamak için bazı alıntılar:
insan bazen öyle bir sınıra gelir ki , onu aşamaz mutsuz olursun ; aşarsın , bu kez belki daha mutsuz olursun!
(sonya'ya) ben senin önünde değil , insanlığın çektiği bütün acıların önünde diz çöktüm.
iktidar , ancak eğilip onu almak cesaretini gösterenlere verilir.
beni cinayete sürükleyen asıl sebep , para da değildi. Paraya olan ihtiyacım başka şeylere olan ihtiyacımdan fazla değildi.
kendisine dokunurken sonya'nın tiksinti duymamasını , ellerinin titrememesini tuhaf buldu. Herhalde kişinin kendini küçük görmekte ulaşabileceği en son nokta buydu...
başarabilseydim , bana da taç giydireceklerdi !
sadece var olmak ona hep az gelmiş , o hep daha fazlasını istemişti. belki yalnızca bu güçlü istekti kendisini , başkaları için söz konusu olmayacak bir takım hakımlara sahip bir insan gibi görmesinin sebebi...
--spoiler--
ve roman nasıl bitti?
"artık diyalektiğin yerini hayatın kendisi almıştı"
