çekir dağına iner gibi bir meyvanın
indim durdum durmadan belaya;
halt etmiş Datça'da ağustos
bir ağaç kıskanır mı bir ırmağı
yakışır mı hiç yeşil olmağa
eğer sen halksan, bir haltsan, halktansan
sivriysen, yontulmamışsan
ve çivisi çıkmış kavgada
iki ta**ak arasına sıkışmış
ya**ak kadar yalnızsan
bildim ki sonu yok bu manda gözünün
sonu yok bu acıda açılan uçurumun
bir kadını,bir erkeği,bir
"bir" olmayı sevebilmişsan
yürü git çocuğum!
yürü git kızıla, karaya!
ne işin var ossuruktan teyyare yalnızlıkta
sen de kabulsün
sen de varsın g*tü boklu dünyanın
manasında!
manaya mana katan yüreğinle,davanla
takladaysan
bozulduysan hayata
sana da kulvar açar bu badem!
sana bir kere verir elbet bu
bu..
bu seceresine shakespeare
okuttuğum kainat!
