filmin hissettirdikleri;
kısıtlı bir zaman içerisinde bir ömrü tüketiyoruz ve bu yaşam süresince bilinçli ya da bilinçsiz olarak kendimize engeller yaratıyor, içimizdeki cevheri keşfetmek için çabalamıyor ve her şeyi erteliyoruz. büyük bir olayın, bir işaretin ya da bir mucizenin olmasını bekliyor, hareketsiz kalıyoruz. klişe olacak ama bazı şeylerin değerini onu kaybedince anlıyoruz. o yoksunluk duygusuyla gerçeklerle yüzleşiyor, geçen günlere, kaçan fırsatlara, hatalarımıza yanıyoruz.
bazen planlar yapıyor olsak bile bir rüzgar esip o planları uçurup götürüyor ve bambaşka bir konumda buluyoruz kendimizi. olan bitenin sonunda çölde bir kum tanesi kadar gücümüzün olduğunun farkına varıyoruz..
acı bir tat bırakan ve duygulandıran bir film. gerçek yaşam öyküsünden uyarlanmış olması ise ayrıca üzücü.
izlenilesi bir film, tavsiye ederim.
