dezavantajlarından bahsedelim.
-bütçede transfere ayrılan para yerli oyunculara akacak gibi görünse de altyapı olmadığı için türk futbolcuların değeri artacaktır. fahiş fiyatlara transferler olacaktır.
alman kulüpleri bu işten iyi para kıracaktır. almanyada 200 bin euroya oynayan vasat türk oyuncular, türkiyeye değerlerinin çok üstünde paralara transfer olacaktır. para yine bir şekilde yurtdışına akacaktır.
-devşirme oyuncular çoğalacaktır. afrikadan, latin ülkelerinden gökçek vedersonlar, mehmet aurellolar gelecektir. drogbalar, baroniler, yeni mert nobreler olarak karşımıza çıkacaktır.
ne yapılırsa yapılsın sınırılama mantığı ile türk futbolu düzelmeyecektir.
peki neler yapılabilir sorusuna cevap için öncelikle "yabancı futbolcu neden transfer edilir?" sorusunu düşünelim.
-türk futbolcu bulunamayan mevkiide oynayan, daha kaliteli, tecrübeli, gelecek vaad eden futbolcu alımı vb. bu zaten hepimizin bildiği sebepler. bu sebeplerden alınan oyuncuların sayısı 6 dan fazla ise takımın yarısı yabancı oluyor demek ki senin ülkende futbol bir kültür değildir demektir. bütçeni ona göre ayırmalısın.
başka sebeplerle oyuncu alımların örnekler ise;
-taraftarın gazını almak için kulüp yönetiminin gereksiz yere yabancı transferi yapması.
-reklam amaçlı, dostlar alışverişte görsün mantığıyla yapılan transferler.
-rakibe çalım atmak için ihtiyaç dışı yapılan transferler.
-kalitesiz yöneticiler ve spor sorumluları tarafından alınan oyuncular.
şimdi bu sebepler önlenmeden yabancı sınırlamalarında rakamlarla oynamak günlük çözümlerdir. tedavi değil pansumandır. ağrıyı hafifletir.
yapılması gerekenlerden birkaçı;
-kulüpler yönetimine teşkil oluşturan dernekler yasası değişmelidir. dernek yönetimi gibi kulüp yönetilemez. profesyonel yönetimler gelmelidir. kulüp yönetimleri denetlemeye tabi olmalıdır.
-altyapıdan bir yada iki oyuncu oynatma zorunluluğu getirilmelidir. nba daki draft sistemi bir pota da düşünülebilir.
bunlar başlangıç olarak iyi hamlelerdir. gerisi gelir.
