Serin ve yer yer sert esen ruzgarlari, yagmurun yagacagini haber vermekte. Uzaklarda gulusen insanlarin sesleri... Gokyuzunde yildizlar yok ama denizin ortasinda gorulen gemilerin isiklari da mutlu etmeye yetiyor. Ama yine de yildizlari gormek icin, kafamizi kaldirmak yeterliyken; gemilerin isiklarini gormek icin yukarilara cikmak lazim. Karsi teraslardan birinden, okey taslarinin sesi geliyor. Erken basladilar okey oynamaya. Diger bi balkonda, ufak bir sigara isigi gorunuyor, bu gun agir sigara dumanina maruz kaldim. Ama dostun her seyine katlanilir. Ayda yilda bir bulusmusuz zaten. Ayrilirken yine bulusalim kisa zamanda diye soz verdik, ama boyle bir seyin olmayacagini biliyoruz. Herkesin kendine gore bir cabasi var sonucta. Ucusan martilarin sesleri geliyor. Her zaman olmuyor, o yuzden mutlu oluyorum. Cunku cocuklugumda, istanbul-maltepede geceleri duydugum marti seslerini hatirlatiyor bana. Cocukluguma dair her sey gibi, bu da mutlu ediyor beni. Sessiz bir kalabalik var bu aksam, ya da ben kendimi dinlemekten insanlari duymuyorum. Ama sehre bakarak kendimi dinledigim zamanlar, huzunle karisik seviyorum bu sehri.
Samsun, guzel sehir vesselam.
