bugün ciddi ciddi üzerinde kafa yorduğum söylem. ne kadar düşünürsem düşüneyim bir mantık kalıbına sığdıramadığım, kendimi bir türlü o teyzenin yerine koyamadığım durum. bir insan nasıl ve neden kendini bu kadar değersiz görürken bir diğerini böylesine değerli/yüce görebilir bir türlü cevabını bulamadım. kaldı ki bunca değerli gördüğü kişi peygamber değil, anası,babası,evladı, hayatının aşkı değil sadece bir başbakan. söz konusu başbakan dünyanın en iyi en başarılı başbakanı olsa bile -ki değil- insan nasıl böyle düşünebilir yahu?
tamam harbiden başbakan için ancak o kıl olabilirsin belki ama bunu böylesine sevinçle söylemen çok umutsuzca.
hala düşünüyorum teyzecim, kimsin, hayatında başbakanın ne denli önemi var, sana bu cümleyi kurduran ne, kafanın içinde neler var, düşünüyorum...
