ömer (omar) ile ali köyden şehire giderken önlerine bir dere çıkar. her ikisi de yüzme bilmezler. ömer der ki; ben bu sudan yürüyerek karşıya geçerim. suya girer girmez su onu sürüklemeye başlar. can havliyle kıyıdaki ali'ye seslenir :
- ail beni kurtaaaaar !
ali yüzme bilmediğinden sadece eli ile güle güle anlamında işaret yapar ve seslenir;
+ güle güle omarım.
