yer yarılsa da içine girsem denilen anlar

entry1896 galeri
    1391.
  1. üniversite hayatımın ilk günü ilk dersi.
    ilk hafta okula gitmedim, ikinci haftanın pazartesi benim ilk günümdü. ders bilgisayardı sanırım. bi arkadaşla beraber sınıfa girdik, oturduk arkalara bi yere.
    kızlar bildiğin kezban ama erkeklerde bi olgunluk vardı.
    hoca da "evet gençler 3. sınıf oldunuz, bi sorumluluk sahibisiniz artık" demez mi?

    hay amk ilk derse yanlış giren tek sığırlar biz miyiz acaba düşünürken hocadan izin alıp çıkma fikri geldi arkadaşın aklına. ulan üniversite burası, ne izni diyorum. yok ayıp olur dedi.
    on dakika aramızda konuştuktan sonra eleman birden kalkıp hocanın yanına gitti. hocam biz yanlış geldik çıkalım diyordu o. ben de o sıra kapıyı vurup çıktım. acayip cereyan yapmış, kapı çok sert kapandı. arkamdan da arkadaş geldi sonra.

    neyse aradan aylar geçti. bi hatunla tanıştım. muhabbetimiz baya oldu. ondan hoşlanmaya başladım. aynı bölümde 3. sınıf öğrencisiydi o da.
    bi gün mesaj attı ilk dersin nasıldı bu okulda diye. meğer kız zarf atmış aq. benim o kapıyı çarpıp çıkan ergen oldugumu anlamış. kız da o sınıftaymış tabi.
    sonra benim o sığır olduğumdan emin olduğunda(nasıl bir cümle bu yareppim, her yerde sığırım) benden direk ayrıldı. ayrıldı derken, bi daha suratıma bile bakmadı.

    o günü o dersten sonra çok dua ettim yer yarılsın da içine gireyim diye. ama olmadı işte.
    0 ...