demokrasilerdeki çoğulculuk ilkesini çoğunluk olarak anlayanların hakkında atıp tuttuğu kitledir. akıllara ankara da 2003 te yapılan referandum gelmiştir. kızılayı hayatında ilk kez gören birçok kişi ve hatta çocuklar bile kızılaydaki yaya geçitleri düzenlemesi referandumu için oy kullanmıştı. eğer referandum yapılırsa yine benzer bir senaryo yaşanabilir. yalnız hala anlamadığım birşey var: "kıyamet kopsa bile fidan dikiniz." diyen bir dine inanan insanlarız. ama bazıları inatla park yıkıp yerine beton dökmeye hevesliler. (bkz: bu ne yaman çelişki anne)
demokrasilerde azınlıkların/her türlü düşüncenin bir tabanı vardır ve saygı görmek isterler. ama demokrasiyi istediği gibi eğip büken insanlar oldukça demokrasiyi aradan geçen 80 yılda hala anlamamışız demektir.
