-teyzecim daha önce kızılay'a hiç gelmiş miydin?
+yohh, gelmemişem. siftah yapiyem.
-kızılay meydanı ile ilgili düzenleme için oy verin diye mi getirdi bu otobüsler sizi?
+hee yavrum oy verecez evet diyecez.
-neye evet diyeceksiniz?
+ evet diyeceğiz.
-ama neye?
+işte biz de evet diyeceğiz.
veya
-kaç yaşındasın sen?
+11 yaşındayım.
-az önce referandım sandıgının onunde oy verirken gördük seni?
+oy verdim
-ne dedin?
+evet dedim.
-oy ne demek?
+(suskunluk)...
işte referandum yakın zamandaki örneği ile yukarıdaki röportajlardaki şekilde yapılıyor. (röportajlar maalesef hayal ürünü değildir) ve ne kimin oy vereceği, oyların, sayımı, denetimi, herkesin 1 oy kullanması, oy hakkı olan seçmenler belli ve nettir, ne de o oyu veren yukarıdaki örnekte yer alan oyladıgı alanla hiç ilgisi olmayanlar, hayatla hiçbir ilgisi olmayanlar, eline 20 tl sıkıştırsan rahatlıkla kimsenin görmeyeceği bir yerde götünü verebilecek, yaşamasa da olur çoğunluğu bilen insan zaten referandumu istemez. bu referandumu yapacak kişilerin ellerindeki devlet olanaklarını da istedikleri sonuç için nasıl kullanacaklarını, adil ve mantıklı bir referandum olmayacağını bilen insanlardır itiraz edenler.
ha diyorsanız ki demokrasinin içinde aptallar çoğunluksa aptalca kararlar alınır, normali bu..
