halk ekmek kuyruğuna bir kere daha bakmaktır. Emin olamazsın bir daha bakarsın gerçekten o. Mutlu olursun, demek ki o da benim gibi fakir dersin. Kuyruğun ortalarında sıkıla sıkıla akşam ekmeği beklemektedir. O halini görür görmez hemen kuyruğa girer " yav kaç saat oldu be kardeşim nerde bu ekmek" tantanası yapıp arkaya bakması için falan filan yaparsın. Zaten fark eder. Sen de "halk ekmek kuyruğunu bulandan allah razı olsun" dersin. Sıra ona geldiğinde hemen sıradan çıkıp " annem aradı ekmek almış tuh canım da nasil istedi ekmeğinizin ucundan koparabilir miyim" diyerek soluğu yanında alırsın. Tuhaf tuhaf bakar, gülümser ve " kopar bakalım" cümlesiyle adamı koparır. Sonra ekmek poşetini sana verir ve beraber mahalleye doğru muhabbet ede ede yürürsünüz.
