gezi parkı direnişine katılan gençlerin apolitik oldukları doğrudur fakat amaçsız oldukları fikrine asla katılmıyorum. kim bilir, belki apolitik olmaları bir anlamda daha da iyidir zira polis bu sayede, orada direnen bu genç kitleye karşı daha ağır ve orantısız güç gösterisinde bulunmaktan çekiniyor. organize olmamaları onları daha da değerli kılıyor.
kendi halkına yabancı olmaları konusundaki iddialara gelince; onlar bu ülkenin geleceğinde söz sahibi olacak insanlar. hal böyle iken beklenen, onların büyüklerini değil büyüklerinin onları anlama gayreti içinde olmasıdır.
neden böyle yapıyorlar ve neden direniyorlar konusuna gelince; yaşadıkları kentin geleceği konusunda söz sahibi olmak istiyorlar. kent merkezlerinde siyasi iktidarların ve onlara bağlı hareket eden belediyelerin aldıkları kararları bir oldu-bittiyle uygulamalarına karşı çıkıyorlar. bundan daha demokratik ve akılcı bir tavır olabilir mi? kaldı ki, ne kent planlamacıları, ne mimarlar ve ne de inşaat mühendisleri odası gibi mesleki sivil toplum örgütlerinin görüşleri de alınmadan uygulanıyor bu kararlar. böylesi despotik yaklaşımlar hangi medeni ülkede var artık? avrupa'da belediyeler alternatif projelerini halk oyuna sunuyorlar ve buna göre hangi projenin uygulanacağına karar veriyorlar. öyle ki, parklara dikilecek ağaçların cinsine, yer karolarının rengine varıncaya kadar kent halkının kararına baş vuruluyor.
ateist gençlerin kandil simidi dağıttığına başka nerede şahit olunmuştur ya da bir çadır-mescit kurulmasına yardım ettiklerine. gençler gezi parkında sosyolojik açıdan azımsanmayacak işler başarıyorlar, anlayış ve hoşgörü ortamı yaratıyorlar ve halkın takdirlerini kazanıyorlar. parkta direnişçilere karşılıksız sağlık hizmeti veren doktorlar, bir polis yaralandığında hemen ona koşup tıbbi müdahalede bulunuyorlar. bunu, meclisteki milletvekilleri kürsüden birbirlerinin salyalarını sildirirken yapıyorlar üstelik.
bu direnişin ülke genelinde beklenenin üzerinde itibar görmesinin, halk tarafından sahiplenilmesinin temel sebebi de halkın özlem duyduğu, amatörce ama güçlü dayanışma örnekleri verilerek gerçekleştirilmiş olmasıdır.
- gençleri alınlarından öpüyorum! 12 eylül sonrası alabildiğine apolitize edildikleri halde teslimiyetçiliği asla kabul etmeyeceklerini, üstelik hiç de beklenmedik bir şekilde ve beklenmedik bir duyarlılıkla ispat ettikleri, ülke geleceğini emanet etmeye değer olduklarını biz büyüklere kanıtladıkları için.
