sadece sözlük için değil genele yayılabilecek bir teşbihtir.
özetle;
aşk tüketmeyi sever oburdur. hep sevgiden daha üstün tutar ve o'na dayanamaz o'na kayırmacılık yapar o'nu besleriz. aşk sol göğsümüzün üzerine konan kelebeğin bir keneye dönüşme biçimidir. söküp atamazsın zehrin tüm vücuda yayılma ihtimali vardır; serdeyse tükenmişliğin bilinçsiz boşluğu.
sevgi öylemidir oysa. farkındasızlığınıza rağmen sizi yaşatır. yeri gelir suni tenefüs yapar, gerekirse reostayı şokla dengeler. sana bu gezegenin içinde olmanın anlamını hatırlatır. kulağına fısıldar ve örs, çekiç, üzengi en güzel sessiz şarkılarının görsellerini aklınıza işler. sevgi uyutur ve uyandırır. oysa aşk sadece uyutur. ertesi gün ertesi dününüz olur.
matrix'te ki kırmızılı kadını yaratan çocuğun bu'nu neo için yapmasıdır. belki şu an pink floyd - time ile saund of noise'nin bütünleşişini tüm genetik sarmallarız da hissetmenizdir. belki sizi otobüsün beklemesi ve sizin tam zamanın da oradan geçmeniz. bu aşka dönüşmez fakat aşk her şeye dönüşür. kırmızılı kadın kırızı değildir. korneanız çoktan sol ggöğsünüzün kanserinin yayıldığı yer ise; son-uç üretimsiz tüketilmenin renksizliği ile farkındasız bir transa geçer.
oysa sevgi kör rengi değildir yalnızlığın. nirengi de değildir. bir tırtılın oburca yediği yaprağın hücrelerini bilerek ve isteyerek kendini adamasıdır bir renkten bin renk doğuracak kadar üretendir. kozanızdır o. sizin hiç renklerinizi göremeyeceğiniz kanatlarınızın gölgesidir belki. rüzgarları bir gezegene çırpan siz olsanız bile. sevgi renksizliğinizin rengidir.
aşk sadece a şıkkıdır oysa. sevgi tüm şıklardır. karanlğıdır ışığın; içidir dışınızın. makineye atarken içini dışına attığınız çamaşır gibi davranılandır kimi zaman. terk etmeyendir, hiç belki de hiç gelmediği için ya da gelip gitmediğinden.
