lise süresince insan daha az selektiftir. pek özellik seçmez. sizle okul bahçesinde top oynayan, sigara döndüren, kantine inen ve en önemlisi güldüren her adam arkadaşınızdır.
ancak belki de lise ve öncesi dönemdeki bu alışılagelmiş ve seçim olmaksızın edinilen arkadaşlıklardan sebep, insan üniversitede hayli seçici oluyor. armudun sapı üzümün çöpü meselesi.. daha çok kültürel paylaşımda bulunayım, daha samimi olalım, daha çok kız arkadaş edinebileceğim erkeklere yakın olayım, hiçbir şeye atarlanmayan(o ne demekse artık) ev arkadaşı bulayım derken, daha karmaşık bir hal alır.
üniversite dostlukları daha çok ortam çocuğu modunda gözükmek üzere programlandığından, aktif gruplar prim yaptığından samimiyetten uzaktır. üçüncü sınıftan sonra kopmalar görülür.
ikisi de dahil oldukları dönem sonrası kaybolur gider. ikisinde de akıl ve yardımlaşma yoktur. birisinde bilinçsizlik, diğerinde ise aşırı bilinçli olma söz konusudur.
